Όταν εκλείπει η φρόνηση από μια μικρή μειοψηφία «ανυπάκουων» πολιτών, τίθεται σε κίνδυνο ολόκληρη η κοινωνία!

  Η Ελλάδα, στο πέρασμα των χρόνων, υπέστη πολλές φορές ίσαμε σήμερα λιμούς, λοιμούς, σεισμούς, πλημμύρες, συμφορές κι αιματηρούς πολέμους, με βαριές πληγές και βαθιά κρίση στον κοινωνικό και οικονομικό ιστό της ύστερα από καθεμιά δοκιμασία! Ποτέ της, όμως, δεν έσκυψε κεφάλι ούτε και κλαυθμύρισε πάνω στην αχλή και τ’ αποκαϊδια των πολέμων. Στεκόταν πάντα όρθια να δημιουργεί και να μεγαλουργεί. Επιβάλλεται, όμως, εδώ να κάνουμε μια σύντομη αναδρομή στην πορεία τού λοιμώδους νοσήματος ανά τον κόσμο μέχρι σήμερα και της απώλειας σε ανθρώπινες ζωές.

  Ο Καταστατικός Χάρτης τής Ελλάδας στην § 2 τού άρθρου 120 αναφέρει πως ο σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων, ενώ, κατά την § 4 τού ίδιου άρθρου, η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων.

  Ο σεβασμός των πολιτών στους νόμους και τα θέσμια και η πιστή εφαρμογή τους αποτελούσε ανέκαθεν και αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση της ύπαρξης υγιούς και δημοκρατικά δομημένης πολιτείας και ύψιστο μέλημά τους από την αρχαιότητα! Αντίθετα, η αθέτηση και η προκλητική παραβίασή τους οδηγεί αναπόδραστα στην αναρχία, τον βανδαλισμό και την αλλοίωση της Δημοκρατίας, την ισοπέδωση και τον εκχυδαϊσμό τής ίδιας τής ζωής.

«Τα εθνικά μας θέματα αντιμετωπίζονται μόνο με εθνική ομοψυχία, συσπείρωση και ενότητα»!