Στη σύγχρονη Ελλάδα καμία άλλη νομοθετική προσπάθεια και ρύθμιση δεν είχε την περιπέτεια και την αναποτελεσματικότητα του «πόθεν έσχες». Πρόκειται για μια υπόθεση, μια εκκρεμότητα που κρατάει περισσότερο από 85 χρόνια.
  Το 1927 οι βουλευτές Φώτης Μοσχούλας από την Μεσσηνία και ο Ρούσσος Κούνδουρος από την Κρήτη, υπήρξαν οι εμπνευστές για την καθιέρωση του «πόθεν έσχες» μετά τη δικτατορία του Πάγκαλου, όπου σημειώθηκε πλήθος σκανδάλων.
  Υπέβαλαν σχετική πρόταση στη Βουλή και μάλιστα με αναδρομική ισχύ από το 1914, αλλά καταψηφίστηκε. Το 1931 η Κυβέρνηση Ελ. Βενιζέλου προσπάθησε να θεσπίσει νόμο για την προστασία της τιμής των πολιτικών, αλλά δεν έγινε αποδεκτή.
  Το 1960 η Ε.Ρ.Ε. και η αντιπολίτευση τόνισαν την αναγκαιότητα για «πόθεν έσχες» και πάλι υπήρξαν αντιδράσεις και δεν θεσπίστηκε.
  Μετά από 37 χρόνια:
  Το 1964 ψηφίστηκε ο πρώτος νόμος, ο 4351 για το «πόθεν έσχες», από την Κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου, με τίτλο «Περί προστασίας της τιμής του πολιτικού κόσμου».
  Σε διάστημα 50 ετών από την ψήφιση του πρώτου νόμου έγιναν 21 νομοθετικές ρυθμίσεις και τροποποιήσεις.
  Δυστυχώς, μέχρι σήμερα το νομοθετικό πλαίσιο παρά τις αλλεπάλληλες τροποποιήσεις, παρουσιάζει αρρυθμίες και αναζητείται ένα νέο θεσμικό πλαίσιο που να εξασφαλίζει τον ουσιαστικό έλεγχο του πόθεν έσχες.