Βαθιές κι ανεπούλωτες παραμένουν οι πληγές, και θα μείνουν ανεξίτηλες για πάντα, και ανείπωτος ο σπαραγμός, που σκόρπισε σε χιλιάδες οικογένειες στο πέρασμά του απ’ την Ελλάδα, ο φονικός κυκλώνας «Ιανός». Τρεις οι νεκροί, δύο οι αγνοούμενοι, δεκάδες χιλιάδες οι κατεστραμμένες οικογένειες κι οι επιχειρήσεις τους, με ισοπεδωμένα τα σπίτια και το βιος τους και με ολοκληρωτική την καταστροφή για την οικονομία τους στους τόπους που επλήγησαν. Τους συλλυπούμαστε ειλικρινά και μετέχουμε από καρδιάς, όπως κι όλοι οι Έλληνες, στον πόνο και το πένθος τους.

  Πολλά είναι τα σφάλματα, που έχει διαπράξει και διαπράττει διαρκώς, και βαριές οι εξ αυτών ευθύνες τού αλόγιαστου Τούρκου γείτονά μας. Σφάλματα τεράστια, τα οποία, όμως, αντί για τον ίδιο, όπως θά ‘πρεπε, θα πληρώσουν ακριβά η Οικονομία και η Κοινωνία τής Τουρκίας - ο ίδιος ο λαός του δηλαδή!

   Άπειρες φορές στην πορεία τής ζωής τού ανθρώπου προβάλλει το ερώτημα του σημερινού μας υπότιτλου. Ένα ερώτημα που μόνο θεωρητικό ή φραστικό δεν είναι, όπως ενδεχομένως να το εκλάβουν μερικοί. Απεναντίας, είναι ολωσδιόλου υπαρκτό και εσαεί επίκαιρο, που απασχολεί συχνά και δίνει αφορμή για σχόλια και αντιπαραθέσεις σε πολίτες και πολιτικούς, σε θεσμικούς φορείς, σε κρίνοντες και κρινόμενους! Έχουν, όμως, δίκαιο όσοι συμμερίζονται το νόημα και το πνεύμα αυτού τού ερωτήματος; Ίσως η απάντηση δοθεί στη συνέχεια.

   Αυτό που όφειλε να είχε κάνει η χώρα μας πριν από δεκαπέντε χρόνια -όταν, το 2005, ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις για την οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου- το πετύχαμε μόλις πριν από λίγες μέρες, ανήμερα της γιορτής τής Μεταμόρφωσης! Τότε, που, σ’ ένα του αθόρυβο ταξίδι - αστραπή στο Κάιρο, ο Έλληνας Υπουργός των Εξωτερικών υπέγραψε με τον Αιγύπτιο ομόλογό του την πολυσυζητημένη αυτή συμφωνία εθνικής σημασίας!

            Είναι γνωστό από παλιά, και η ιστορία το έχει καταγράψει, πως η Ελλάδα, για διάφορους λόγους, κυρίως, όμως, λόγω της περίοπτης θέσης που κατέχει στον παγκόσμιο γεωπολιτικό χάρτη, αποτελούσε και αποτελεί το μήλο τής έριδος «φίλων» και μη, γειτόνων λαών και απόμακρων, ως απείρου κάλλους οδαλίσκη προς ικανοποίηση ιδίων ή και αλλότριων, τεράστιας, όμως, σημασίας συμφερόντων γεωστρατηγικών, οικονομικών, πολιτικών και άλλων!