Ήταν ζήτημα χρόνου να το δούμε κι αυτό. Οι σημαιοφόροι των σχολικών γιορτών και παρελάσεων δεν θα είναι οι αριστούχοι –άπαγε της βλασφημίας– αλλά θα ορίζονται με κλήρωση. ΄Ετσι δεν θα υπάρχει «ανταγωνισμός». Προφανώς έτσι θα προστατεύονται αυτοί που θα φέρουν τη «ρετσινιά της αριστείας». Θα παραμένουν άγνωστοι μεταξύ αγνώστων μέχρι να ωριμάσει ο καιρός οπότε και θα αποπλεύσουν για τόπους όπου η αριστεία είναι υπόδειγμα για όλους , ώστε να αμιλλώνται να την φθάσουν.

  Να πληρώσουν τα δικαστικά έξοδα του κ. Γεωργίου, τα οποία κατά πληροφορίες ξεπερνούν τα 100.000€, οι βουλευτές που ψήφισαν την νομοθετική ρύθμιση για την καταβολή των εξόδων.

Δ. Θωράκιση της δικαιοσύνης

  1.-  Η δικαιοσύνη –η τρίτη ανεξάρτητη εξουσία της πολιτείας μας– που κατά το Ντισραέλι είναι «η αλήθεια εν ενεργεία», αποτελεί και ήταν πάντα ο στυλοβάτης της δημοκρατίας και η εγγύηση της νομιμότητας και της ύπαρξης του κράτους. Είναι η αρετή την οποίαν σέβονται, τιμούν και υποκλίνονται στα κελεύσματά της, από την αρχαιότητα ίσαμε σήμερα, οι Έλληνες, ο απλός λαός και οι ηγέτες του και άμεσα αποδέχονται και εκτελούν τις αποφάσεις της που τους αφορούν!

Α. ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ

  Μια συντεταγμένη και με τους κανόνες της σύγχρονης δημοκρατίας λειτουργούσα πολιτεία εδράζεται και λειτουργεί πάνω σε τρεις ξεχωριστές, ανεξάρτητες εξουσίες, τη νομοθετική, την εκτελεστική και τη δικαστική. Κάθε μια απ’ αυτές τις εξουσίες, ως ανεξάρτητος και αυτοδύναμος πυλώνας της πολιτείας και της δημοκρατίας, δεν υπεισέρχεται και δεν πρέπει να εισχωρεί στα καθήκοντα και  τις αρμοδιότητες της άλλης, για να μπορούν να λειτουργούν σωστά κράτος  και δημοκρατία.

  Σύμφωνα με το άρθρο 26 παραγρ. 3 του Συντάγματος, η δικαστική λειτουργία ασκείται από τα δικαστήρια και οι αποφάσεις τους εκτελούνται στο όνομα του Ελληνικού λαού. Χωρίς αυτήν δεν υπάρχει οργανωμένη και δημοκρατικά λειτουργούσα πολιτεία.

  Η δικαιοσύνη από την αρχαιότητα θεωρείτο ως η υπέρτατη, ιερή και θεία αρετή. Υπήρξε πάντα και είναι η καταφυγή, η ελπίδα και η απαντοχή κάθε αδικούμενου κατά παντός αδικούντος ή ασεβούντος εναντίον του. Ο Αισχύλος έγραφε ότι: «Η ιδέα της δικαιοσύνης έχει καθιερωθεί από την επίδραση της κοινωνικής ανάγκης». Ενώ ο Μολιέρος, Γάλλος θεατρικός συγγραφέας, θεωρούσε πως: «Η δικαιοσύνη είναι η μεγαλυτέρα αρετή εκείνου που διοικεί και η μόνη που σταματά τα παράπονα εκείνου που υπακούει». Και θα συμπληρώναμε  πως «η δικαιοσύνη, όπως και κάθε άλλη αρετή, είναι σοφία αλλά και σεβασμός της αξιοπρέπειας του ανθρώπου».

  Την Πατρίδα μου την αγαπώ. ΄Ετσι έμαθα από μικρό παιδί. Την έχω υπηρετήσει διά βίου σε πολλούς τομείς πιστεύω ευόρκως. Όμως με κάνει και ντρέπομαι. Ντρέπομαι γιατί την αγαπώ και με πληγώνει. Δεν την θέλω έτσι. Τη θέλω να με κάνει περήφανο.